Johan Helwig
Te lezen in
“Maar wat doen wij Noordwijkerhouters in de bloementuin van de bollenstreek? Wij staren naar onze narcissen en laten ons wijsmaken dat er danseresjes groeien op de geestgronden. Wij ruiken aan hyacinten en denken aan dood en vergankelijkheid. Is er dan niets meer dat onze nieuwsgierigheid wekt? Zien wij nog achter onze eigen duinen de groene straal, de knipoog van de verdwijnende zon, de belofte tot wederopkomst en wederopstanding?”
“Weet je hoe mijn dood gaat voortleven? De sluykse dood. Elk sterfgeval waaraan een engel des doods te pas komt zal voortaan een sluykse dood heten. Mooi, hè?”