Valetons verzamelwoede (1992)
Nieuwjaarsgeschenk van uitgeverij Bert Bakker in 1992, later opgenomen in de verhalenbundel Mallen (1993).
Sam Valeton speelt een spelletje vier op ’n rij met zijn onmogelijke liefde Henriëtte. Hij is brugwachter, zij woont op een vrachtschip. Elke keer als haar schip de brug passeert spelen ze één zet.
Een verhaal over het verlangen naar eenvoud en overzichtelijkheid. Bijvoorbeeld de overzichtelijkheid van een verzameling en de eenvoud van slechts één (onvervuld) verlangen.
In De Noordzee opening (2010) duikt dit verhaal weer op, als rustpunt in het verder geenszins eenvoudige of overzichtelijke leven van Henriëtte van Kampen.
Personages
Sam Valeton
Henriëtte van Kampen
Spelling
Kritiek
“De schrikkeldag, het tegelpad, een huisje en een schuur. De schuur was een werkplaats, de woning het onderkomen. Zo’n geschipper met lidwoorden wijst erop dat de schrijver heeft zitten worstelen met het lastige probleem van bepaaldheid en onbepaaldheid.” Anthony Mertens
“Ernst Timmer moet veel van spelen en spelletjes houden.” Arnold Heumakers
“Redundant, niet verrassend, stijf dat is de eerste indruk die de eerste regels van het verhaal bij mij achterlaten.” Anthony Mertens
“In Valetons verzamelwoede speelt de brugwachter Sam Valeton het (vier-op-een-rij-spel) met zijn gemankeerde geliefde Henriëtte, die om de zoveel tijd op een binnenschip voorbijvaart.” Arnold Heumakers
“Daar zijn spelregels voor en zo zijn die er ook voor gecompliceerde menselijke relaties.” G. van Munster
“Als je op het verhaal moet afgaan, varen er eigenlijk maar twee schepen voorbij.” Anthony Mertens
Lees ook
- Jan Fontijn: Tweespalt, het leven van Frederik van Eeden tot 2001