Eefje Vonk
Te lezen in
Na de dood van haar man begon mevrouw Ducrot een nieuw leven, als Eefje Vonk. Zij was vierenveertig jaar, even oud als de bevrijding, haar vader was niet per definitie haar vader maar kon ook een Poolse soldaat zijn die in het najaar van 1944 Breda binnen was komen marcheren.
“Ik houd niet van televisie als er iemand dood is. Ook niet van radio. Als er iemand dood is mag de wereld niet doordraaien. Als ik zie dat prinses Diana met haar schijnheilige smoel een of ander ontwikkelingsland bezoekt, krijg ik hakneigingen. Dan wil ik de televisie uitzetten, met een bijl.”
“Mijn man had een boekenkast waarin hij begraven wilde worden,” zegt Eefje. “Toen hij stierf zei de begrafenisondernemer dat de boekenkast niet aan de eisen voldeed. Hij was te breed. Ik moest een andere kist laten maken. Dat kan beter en klantvriendelijker, dacht ik toen.”