Henriëtte van Kampen
Te lezen in
De sonore brom van het schip was het geluid van de geborgenheid, ze waande zich in een reusachtige baarmoeder… vooral wanneer het schip volgeladen was en diep in het water lag.
Haar handen waren knokig en rijk geaderd, als van een pianospeler; wanneer ze er een damschijf mee in het raamwerk plaatste zag Sam schoonheid in het gestrekt gaan van haar vingers, het loslaten van de schrijf en het ontspannen buigen en terugtrekken.
Er was werk aan de wereld. In Zuid-Europa waren de dictators verdreven, de Amerikanen hadden klop gekregen in Zuidoost Azië, in Afrika wonnen de bevrijdingsbewegingen terrein (…) en in Nederland regeerde de sociaal-democraat Den Uyl… nu ja, dat was een begin.