Judith Sluyk
Te lezen in
Mijn vrouw was boos. We moesten nog naar een feest. Het was niet de eerste keer dat zij boos was op de kluizenaar. Of eigenlijk op mij vanwege de kluizenaar. Ze vond dat ik een ongezonde situatie in stand hield. Judith Sluyk houdt niet van ongezonde situaties. Ze maakt ze gezond of ze ruimt ze uit de weg.
“Ik kan wel een mens gebruiken.”
O, die ethiek van Judith Sluyk! Als zij toch eens de sluizen van de hemelpoort mocht bedienen, God de vader zou van veel en bont gezelschap verstoken blijven.
Judith is mijn toeverlaat, wij hebben oude geschiedenis. Ze leeft als een dier, want ze schaamt zich nergens voor en is erg practisch. (de C is van M.J.A. Biesheuvel)